دادگر خانبانی

رئیس‌جمهوری در واپسین روزهای آبان امسال در پایان سفر استانی خود به استان قزوین در بخشی از گزارش سفر خود به رسانه ها   گفت: «در این سفر و در جلسه ای با مسئولان، آنها مدعی شدند ما مشکلی نداریم»
این ادعای مسئولان استانی در حالی است که به گفته کارشناسان در حوزه های مختلف و همچنین نتایج بررسی‌های میدانی، آماری و گزارش‌های محلی ، استان قزوین با مجموعه‌ای از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی و زیرساختی مواجه است که نادیده گرفتن آن‌ها می‌تواند روند توسعه را مختل کند.
  قزوین یک شهر صنعتی بزرگ‌و قدیمی به نام البرز دارد و در کنار آن، چندین شهرک صنعتی دیگر و از جمله کاسپین، لیا و شهرک‌های صنعتی پراکنده در سایر شهرستان‌ها، در استان فعالیت می‌کنند و در مجموع، بیش از ۳۶۰۰ واحد صنعتی در استان قزوین فعال یا نیمه‌فعال هستند.
 با این حال، بسیاری از این واحدها به دلیل فرسودگی ماشین‌آلات، کمبود نقدینگی، بدهی‌های بانکی و کاهش بهره‌وری با مشکلات جدی مواجهند و به همین دلیل بخشی از آن‌ها نیمه‌فعال  یا تعطیل شده‌اند، این شرایط باعث شده است   فرصت‌های شغلی برای جوانان و متخصصان کاهش یابد و مهاجرت به تهران، کرج و دیگر شهرهای بزرگ کشور، افزایش یابد. بخش کشاورزی استان قزوین هم با چالش‌هایی جدی روبه‌روست، وابستگی به تولید محصولات آب‌بر، کاهش منابع زیرزمینی آب، خشک شدن چشمه‌ها و کاهش بهره وری باغ‌های انگور و زیتون آینده این بخش را تهدید می‌کند و در کنار این چالش‌ها، مردم استان قزوین خواست‌های مشخصی برای توسعه آینده استان دارند که شامل ساخت فرودگاه مسافربری، اتصال متروی هشتگرد به قزوین، تأسیس منطقه آزاد اقتصادی و ایجاد هاب لجستیکی و صنعتی مدرن بندر خشک، تکمیل بیمارستان‌های نیمه کاره و مشکلات بزرگ بخش درمان و پروژه چشمه نور است، چرا که این پروژه‌ها می‌توانند هم فرصت‌های شغلی ایجاد کنند، هم حمل‌ونقل و زیرساخت‌ها را بهبود بخشند و هم ظرفیت‌های صنعتی و تجاری استان را فعال کنند.
بحران زیست محیطی و فشار بر زیرساخت‌های شهری نیز از دیگر چالش‌های استان قزوین است. آلودگی هوا در مناطق صنعتی، ترافیک سنگین، فرسایش جاده‌ها و توسعه نامتوازن شهرهای قزوین، محمدیه و الوند کیفیت زندگی شهروندان آن‌ها را تحت تأثیر قرار داده است و در مناطق روستایی هم مشکلاتی مانند تخلیه جمعیتی روستاها، کاهش درآمد کشاورزان و کمبود خدمات آموزشی و بهداشتی، همچنان ادامه دارد.
با توجه به این واقعیت‌ها، روشن است که استان قزوین نه فقط «بی‌مشکل» نیست، بلکه مجموعه‌ای از چالش‌های اقتصادی، زیست‌محیطی، اجتماعی و زیرساختی را دارد که حل آن‌ها نیازمند برنامه‌ریزی‌های ملی، سرمایه‌گذاری‌های هدفمند و مدیریت‌های واقع‌بینانه است تا بتواند ظرفیت‌های بالقوه خود را به فرصت‌های واقعی بدل و توسعه پایدار استان را تضمین کند.